Η ανεστραμμένη μόνωση αποτελεί πρόσφατη εξέλιξη στον τομέα των μονώσεων. Και εδώ οι επάλληλες στρώσεις συγκροτούν ενιαία κατασκευή. Η διαφορά από τα συμβατικά δώματα είναι οτι η θερμομονωτική στρώση τοποθετείται πάνω από τη στεγανωτική και κατά κάποιο τρόπο την προστατεύει. Εξυπακούεται ότι για τη θερμομονωση χρησιμοποιούνται υλικά που δεν επηρεάζονται από την υγρασία, όπως είναι η πλάκες εξηλασμένης πολυστερίνης. Μια τυπική διαστρωμάτωση της ανεστραμμένης θερμομονωσης είναι:
Το φράγμα υδρατμών (εφαρμόζεται κατά περίπτωση)
Το υλικό ρήσεων
Η στεγανωτική στρώση
Η θερμομονωτική στρώση
Η επιφάνεια βάδισης ή το έρμα.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
Η ανεστραμμένη έχει ως βασικό πλεονέκτημα ότι προστατεύει από της θερμοκρασιακές μεταβολές όλες τις διαστρωματώσεις κάτω από αυτή. Έτσι η στεγανωτική μεμβράνη δεν καταπονείται από θερμικά σοκ και αυξάνει την διάρκεια ζωή της, ενώ παράλληλα και στις υπόλοιπες διαστρωματώσεις δεν αναπτύσονται καταπονήσεις από θερμικές συστολοδιαστολές. Ως μέθοδος η ανεστραμμένη έχει πιο γρήγορους χρόνους παράδοσης από την συμβατική, ειδικά εάν η στεγάνωση γίνει με μεμβράνες όπως PVC, FPO, EPDM. Εφαρμόζεται και σε μέσης κλίσης δώματα. Αποτελεί μονόδρομος για τη βελτίωση της θερμομονωσης σε υπάρχοντα στεγανοποιημένα δώματα.
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:
Η ανεστραμμένη μόνωσηεφαρμόζεται μόνο με θερμομονωτιά υλικά ανθεκτικά στο νερό. Υπάρχει δυσκολία επισκευής σε περίπτωση αστοχίας της στεγάνωσης. Απαιτεί ιδιαιτερότητες στην κατασκευή βατών επιφανειών. Η θερμομονωτική στρώση έχει μειωμένη απόδοση σε σύγκριση με τη αντίστοιχη της συμβατικής εξαιτείας θερμογέφυρων που αναπτύσονται από το νερό που εισρεεί στην θερμομονωτική στρώση.
ΣΧΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ:
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ:
Σειρά εργασιών:
Προετοιμασία της επιφάνειας: Η επιφάνεια θα πρέπει να είναι καθαρή. Πρίν την εφαρμογή θα πρέπει να έχει γίνει προνόηση για την τοποθέτηση βάσεων για ηλιακούς θερμοσίφωνες, κλιματισικά μηχανήματα, στηριγμάτων πέργκολας ή άλλου είδους μηνολογικού εξοπλισμού.
Δημιουργία φράγματος υδρατμών:. Το φράγμα υδρατμών δημιουργείται για να σταματήσει την διάχυση των υδρατμών από το εσωτερικό των χώρων του κάτω ορόφου πρός την θερμομονωτική στρώση ώστε να αποτραπεί ο σχηματισμός υγρασίας εσωτερικής συμπύκνωσης. Στην περίπτωση της ανεστραμμένης μόνωσης το φράγμα υδρατμών κρίνεται και περιττό αφού τον ρόλο του μπορεί να παίξει η στεγανωτική στρώση που ακολουθεί αργότερα.
Διάστρωση ελαφρομπετόν: Πρίν την διάστρωση ελένχονται οι υπαρχουσες κλισεις της κατασκευής. Στην συνέχεια τοποθετούνται οδηγοί από νήμα που ορίζουν τις κλισεις που θα δημιουργηθούν με το ελαφρομπετόν. Η ελάχιστη κλιση που ζητείται είναι 0,7-1% για περιοχές της Α κλιματολογικής ζώνης, 1-1,5% για της Β ζώνης και 1,5-2% για της Γ και Δ ζώνης.
Αποξήλωση σοβά: Μετά το στέγνωμα του αφρομπετόν γίνεται περιμετρική αποξήλωση του σοβά σε ύψος 15cm για τον εγκιβωτισμό των κάθετων απολήξεων της στεγανωτικής στρώσης. Αυτή η εργασία κρίνεται ως σημαντική αφού η επικόληση της μεμβράνης γίνεται στο σταθερό στηθαίο και όχι στο σοβά που μελλοντικά μπορεί να παρουσιάσει αποσαθρώσεις
Τοπικές επισκευές: Προετοιμασία της επιφάνειας με τοπικές επιδιορθώσεις και επισκευές με επισκευαστικό υλικό μη συρρικνούμενο κατά την πήξη του, στα σημεία όπου υπάρχει σαθρό υπόστρωμα, καθώς στα σημεία σύνδεσης των υδροροών με την κυρίως ταράτσα ή τον φέροντα οργανισμό αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Στεγάνωση: Για τη στεγάνωση των συμβατικών δωμάτων συνίσταται η χρήση ασφαλτικών μεμβρανών (ελαστομερή, πλαστομερή, κτλ). Η στεγάνωση ξεκιναέι με επάλειψη της επιφάνειας όπου θα επικοληθεί η μεμβράνη με ασφαλτικό βερνίκι (αστάρωμα). Η στεγάνωση μπορεί να γίνει και με την επικόληση 2 στρώσεων μεμβράνης. Η πρώτη στρώση επικολλάται σημειακά επί του υποστρώματος, ώστε να επιτρέπει τις μικρομετακινήσεις λόγω συστολοδιαστολών και την εκτόνωση των πιέσεων των υδρατμών από διάχυση. Αντίθετα η δευτερη στρώση επικολλάται ολικά επί της πρώτης και τοποθετείται παράλληλα προς την πρώτη και μετατοπισμένη κατά το ήμισυ του πλάτους της. Το κάθε φύλλο ασφαλτικής μεμβράνης επικαλ Η επικόλλησή τους γίνεται με φλόγιστρο. Η μεμβράνη θα σηκωθεί τουλάχιστον 15cm. σε ύψος περιμετρικά δημιουργώντας μια απόλυτα στεγανή λεκάνη. Ακολουθεί ενίσχυση της στεγανοποίησης με πρόσθετα κομμάτια μεμβράνης, σε όλα τα ευπαθή σημεία (γωνίες, εξαερισμούς, κεραίες κ.τ.λ) Τελική κάλυψη όλων των συνδέσεων της μεμβράνης με τα μεταλλικά στοιχεία, με ειδική ελαστομερή μαστίχη ασφαλτικής βάσεως.
Διαχωριστική στρώση: Στην ανεστραμμένη μέθοδο έχουμε την περίπτωση επαφής των στεγανωτικών στρώσεων με τις θερμομονωτικές πλάκες από εξηλασμένη πολυστερίνη. Στην περίπτωση αυτή εμφανίζεται το φαινόμενο της μετανάστευσης των πλαστικοποιειτών από τη μάζα της μεμβράνης προς την πολυστερίνη με αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται οι ελαστομερείς ιδιότητες της μεμβράνης. Για αυτό επιστρώνεται φύλλο πολυαιθυλενίου ή γεωύφασμα ως διαχωριστική στρώση.
Τοποθέτηση θερμομονωτικής στρώσης: Στην ανεστραμμένη μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο εξηλασμένη πολυστερίνη. Οι πλάκες της πολυστερίνης τοποθετούνται ελέυθερες στη πλάκα του δώματος εκτός από την περίπτωση που έχει κλιση άνω του 40% οπότε γίνεται σημειακή στερέωση των θερμομονωτικών πλακών.
2η Διαχωριστική στρώση: Επιστρώνεται φύλλο πολυαιθυλενίου ή γεωύφασμα ως διαχωριστική στρώση μεταξύ θερμομονωτικής στρώσης και επιφάνειας προστασίας
Εξασφάλιση βατότητας δωματος: Εάν το δώμα δεν είναι βατό αλλά απλώς επισκέψιμο, τότε η προστατευτική στρώση μπορεί να είναι χαλίκι με μέσο πάχος 5-10cm. H τοποθέτηση του γίνεται για να προστατευτούν οι πλάκες της θερμομονωσης στην υφαρπαγή από τον αέρα, από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου, αλλά και από την ανύψωση τους λόγω ωερών της βροχής.
ΠΕΔΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ:
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω η ανεστραμμένη μόνωση είναι μονόδρομος σε περίπτωση θερμομονωσης εωός ήδη στεγανοποιημένου δώματος. Έχει συντομότερους χρόνους εφαρμογής και κρίνεται ιδανική σε κτήρια επαγγελματικής ή βιομηχανικής χρήσης. Τέλος εφαρμόζεται σε κτήρια και με μέσης κλίσης δώματα.
